Stichting Inclusie Collectief Delft werkt aan een inclusief theaterproject. Op 12 en 13 april kwamen 33 geïnteresseerde mensen bij elkaar om kennis te maken en sfeer te proeven. Zowel mensen mét, als zonder beperking waren aanwezig en deden mee met de onderdelen toneel, muziek en beweging.
Even voorstellen
Theatermakers Danny Molenaar en Leonie Bolleboom heetten de deelnemers welkom en stelden zichzelf voor. Via een schema op een bord lieten zij de planning voor de dag zien, die bestond uit de onderdelen toneel, muziek en beweging met tussendoor rustmomenten.
Maar het eerste punt op het programma was dat iedereen een naamgebaar kreeg. Een van de deelnemers, Bram, is doof. Hij vertelde hoe een naamgebaar tot stand komt. Meestal is dat een combinatie van de letter van je voornaam en het gebaar voor iets wat je leuk of interessant vindt. Zo was er een deelnemer die van breien hield, en haar naamgebaar was de eerste letter van haar naam in combinatie met het gebaar voor breien.
Toneel, muziek, bewegen
Daarna mochten de deelnemers aan de slag met toneel. Danny beschreef verschillende situaties waarin een van deelnemers jarig was, en er een probleem ontstond. Bijvoorbeeld doordat er geen taart was, of geen cadeau. In het begin was het even wennen voor de deelnemers, maar al gauw gingen ze hier op een creatieve manier mee om. Zo bleek er ineens tóch een taart te zijn, die vervolgens wel in het gezicht van de visite belandde. Hadden ze maar een cadeau moeten meenemen.
Bij het onderdeel muziek waren de deelnemers al behoorlijk losgekomen. Er werd enthousiast meegezongen en meegespeeld met instrumenten, zoals boomwhackers, triangel en cowbell. Als laatste was het onderdeel beweging aan de beurt. De deelnemers maakten in groepjes van vier een korte choreografie op basis van hun naamgebaar.
Inspirerend
Danny en Leonie vertelden dat deze dagen voor hen leerzaam en inspirerend waren. ‘Ik krijg hier gelijk allerlei beelden bij’, vertelde Danny. ‘Mijn creativiteit wordt wel aangewakkerd, en dat is de bedoeling hiervan. Wij moeten geïnspireerd raken door de deelnemers en samen met hen iets moois neer gaan zetten.’ Leonie vond het mooi om te zien hoe dapper sommige deelnemers waren. ‘Ik sprak een man voor wie dit heel erg uit zijn comfortzone is. Maar hij wil dat, hij wil nieuwe ervaringen opdoen en zijn horizon verbreden. Dat is prachtig. Ook was er een meisje dat niet zo veel durfde te zeggen, maar ze voelde zich wel genoeg op haar gemak om aan te wijzen dat zíj graag de triangel wilde spelen. Dat is superknap en mooi om te zien.’
Hoe verder
De deelnemers laten hun ervaringen bezinken en besluiten dan of zij verder willen in het project. Dat hoeft niet per se op het toneel te zijn. De makers willen ook ruimte laten om deelnemers te laten meewerken met andere belangrijke taken in het project. Denk aan het licht en geluid, of het decor maken.
In mei volgen er drie repetitiemomenten en dan gaan Danny en Leonie aan de slag met het script. In september starten de wekelijkse repetities en op 28 februari zal het theaterstuk opgevoerd worden in Hal015 in Delft. We kijken enorm uit naar wat dit avontuur ons gaat brengen!
